Stil

STIL…..

De stad is stil, de stad zwijgt. De straten zijn leeg. Soms klinken er kerkklokken. Of schalt er muziek bij een verzorgingstehuis. We zingen eus Volksleed. Alleen en toch samen. In stilte zoeken we naar wat ons verlaten heeft. In stilte willen we dat terugvinden en vasthouden. 

Stilte kan louteren en helen. Maar te lange stilte wordt oorverdovend. Te lang alleen wordt eenzaam. We willen weer samen zijn. Die lege straten gaan vullen. De stad weer leven in gaan blazen. Met én voor elkaar. Onbezorgd en zorgzaam. Hand in hand. 

Samen gaan we Maastricht weer laten bruisen. Samen gaan we alle verdriet verwerken en samen gaan we verder. Samen op weg vanuit de stilte.