Out of the Box
Mr. James Leliveld (Leliveld Advocaten) ontmoet, mede vanwege zijn werk als advocaat, vaak inspirerende mensen met een bijzonder verhaal. Markante persoonlijkheden of ondernemers die, vrijwillig en soms gedwongen, out of the box leven of denken. Leliveld is advocaat op het gebied van het ondernemingsrecht en heeft dus regelmatig te maken met bedrijfsovernames, startups, aandeelhouderskwesties en herstructureringen. In deze serie elke maand een ontmoeting met iemand uit zijn netwerk. Deze maand: Nathalie de Schipper en Bastiaan Doedee van Taalbureau Maastricht
Ze is ´niet van hier´, maar geboren en getogen in Zeeuws-Vlaanderen. Na haar opleiding aan de Maastrichtse Vertaalacademie is Nathalie de Schipper gebleven. “Uit overtuiging, hoor,” lacht ze. “Ik ben niet blijven plakken, maar heb bewust voor deze stad gekozen. Het leven is hier prettig. De Zeeuwse en Limburgse mentaliteit lijken wel wat op elkaar: vaak even de kat uit de boom kijken en nét dat tikje minder gehaast. Maastricht heeft bovendien een prettige schaal: niet enorm groot maar groot genoeg om alles in huis te hebben.”
Voor haar Taalbureau Maastricht is de Euregio met z´n kennismigranten ook zeker geen verkeerde locatie. “Al is vertaalwerk overal nodig en hebben we ook de nodige klanten in het Noorden.”
Als kapitein van haar vertaalbureau (sinds 2006) met vijf vaste medewerkers, draait ze zelf – beëdigd vertaler en docent NT2 – volop mee op de werkvloer. Een hecht team van taalspecialisten verzorgt maatwerk vertalingen, (notariële) tolkdiensten en taaltrainingen. Meestal de lastige vertaalklussen. “Veel mensen spreken wel een woordje over de grens, maar als het gaat om vakjargon dan wordt het toch lastiger. Dan worden wij ingeschakeld.”
Klanten hebben daarbij de keuze uit drie vertaalniveaus – brons, zilver en goud. “Dat vinden mensen wel eens vreemd,” aldus Nathalie. “Een vertaling kan toch maar op één manier? vragen ze dan. Natuurlijk zijn onze vertalingen altijd correct, maar er zijn gradaties in de tijd en toewijding die je in een tekst steekt. Een vertaling is niet één product. Er is een verschil of een, twee of drie mensen zich ermee bezighouden. Soms is het prima als een tekst functioneel is, soms is er meer finesse nodig.”
Om die reden heeft ze er ook niets tegen als anderen vertaaltechnologieën als Google Translate, met z´n soms tenenkrommende vertalingen, gebruiken. “Vaak is het okay om alleen de strekking van een tekst te begrijpen. Dan hoeft er niet tot in de kleinste nuance vertaald te worden. Als dat voldoende is, prima toch. Zelf maken we gebruik van technologie voor vertaalprofessionals, we kunnen niet zonder. We combineren hard- en software met eigen kennis om zo optimaal mogelijk te vertalen.”
Wél vindt ze het belangrijk om te weten wie ze naar de klant stuurt, benadrukt ze. “Daarom wil ik niet te groot worden. Ook weet je wat er speelt als je zelf meewerkt. Dan heb je ook meer begrip, bijvoorbeeld als eens iets fout gaat.”
Haar eigen specialisatie is het juridische veld. “Dat vind ik het allerleukste vertaalwerk. Maar ik doe ook nog regelmatig ´gewone´ vertalingen en geef les.” Met les doelt ze op de taaltrainingen waarbij ze mensen – bijvoorbeeld buitenlandse werknemers die in Limburg komen werken – in een-op-een sessies taalkennis bijbrengt. “Juist die diversiteit maakt dit werk zo leuk. Eigenlijk is het hele team wel redelijk allround én hebben we allemaal een eigen specialisatie.”
Een van die gespecialiseerde collega’s is Bastiaan Doedee, die Nathalie op de Vertaalacademie leerde kennen. Zijn expertisegebied is tolken, veelal in de formele setting van rechtbanken en notariskantoren. “Mensen kijken wel eens op ja, als ze zo´n jong iemand zien binnenkomen. Altijd vergezeld van hond Jentle bovendien, vanwege mijn visuele beperking. Mijn werk speelt zich grotendeels af op juridisch, notarieel en justitieel vlak. Dat is soms zwaar. Je komt in aanraking met de mindere kanten van het leven: verdriet, moord, mensensmokkel. Dingen die in de wereld gebeuren. Ook het tolken an sich kan intensief zijn. Na zes uur simultaan tolken in de rechtbank ben ik echt wel blij als mijn partner thuis voor het eten heeft gezorgd. Maar dit is en blijft de leukste baan van de wereld.”