Column Vivianne Rijnders: Jubileum

Vastelaovend is achter de rug. Althans, als u dit leest. Ik schrijf dit stukje precies een week van te voren. U heeft uw huis al opgeruimd, het mijne moet de Vastelaovends-ontploffing nog gaan doorstaan. Maar het is een roerige tijd, met zoveel onrust en ellende in de wereld. Mijn hoofd is minder op carnaval gericht dan andere jaren. Bij mij op school zitten kinderen uit Turkse en Syrische gezinnen dus er wordt veel over de aardbeving gepraat. De meeste hebben familie in die landen en maken zich grote zorgen.Maar ook dichtbij huis is er veel aan de hand; mensen die ziek zijn, mensen die ons veel te jong ontvallen. Carnaval is het feest van de lach en de traan, maar die laatste overheerst nu behoorlijk. Het is een golfbeweging; zo kabbelt het leven wekenlang voort zonder dat er iets gebeurt en dan ineens krijg je alles tegelijk. Ik hoop dat het voorjaar letterlijk een nieuw begin is, dat de wereld tot rust komt, tranen worden gedroogd en we ons kunnen laven aan de warme lentezon.

Maar laten we vooral hoogtepunten blijven vieren. Zoals het feit dat dit het vijfenzeventigste City Magazine Maastricht&Regio is! Ik las het magazine voor het eerst toen er een artikel over mijn neef in stond. Een aangename verrassing, wat een fijn blad. Daar zou ik wel voor willen schrijven. Ik mailde eigenaar en uitgever Peter van Hooren, werd uitgenodigd voor een gesprek en toen na een kop koffie bleek dat er een klik was, werd ik gebombardeerd tot nieuwe columniste van City Magazine. Een jaar en elf columns later mocht ik reportages gaan maken. Mensen interviewen en daar een mooi verhaal over schrijven. “Maar ik weet niet of ik dat kan!” was mijn eerste reactie. “Jij kunt dat,” zei Peter, “je gaat dat gewoon doen.” En wat ben ik blij dat Peter mij dat vertrouwen gaf. Mijn eerste interview moest ik houden bij Kessels Automobielen. Ik heb niets met auto’s, dus hoe zou dat gaan? Nou, dat ging geweldig. Zo ontdekte ik al bij het eerste interview hoe leuk het is om met mensen te praten over iets waar ze gepassioneerd door zijn. En of dat nu auto’s, het theater, een evenement of een componist of een boek is, je wordt meegenomen in iemands enthousiasme. Natuurlijk is het mooi als je mensen interviewt over iets waar jij persoonlijk ook bijzonder geïnteresseerd in bent, maar het feit dat je met zoveel verschillende mensen en over zoveel verschillende onderwerpen in gesprek raakt, is een verrijking van je leven. Ik ben dan ook bij elke reportage die ik mag maken nog steeds blij dat Peter, inmiddels vier jaar geleden tegen me zei: “Jij kunt dat, jij gaat dat gewoon doen.” Als juf zeg ik dat zo vaak tegen de kinderen maar het is net zo belangrijk dat je dit als volwassene ook af en toe hoort. Je gaat je eigen grenzen verleggen en er gaan nieuwe deuren open. Zo blijf je je ontwikkelen, zo blijf je groeien.

Vijfenzeventig City Magazines. Vol verhalen, vol reportages. Sommige met een lach, andere met een traan. Net als het leven zelf. Mooi om aan mee te mogen werken. Het is af en toe even puzzelen of nachtwerk, met parttime voor de klas, donderdag-omadag, mijn kinderen, huishouden en de deadline die nadert, maar het is allemaal leuk en fijn om te doen. En als het magazine dan uitkomt en ik pluk er een aantal van de stapel bij Boekhandel Dominicanen, heerlijk, alleen al de geur van het papier. Dan snel doorbladeren naar mijn stukjes … en ja, dan ben ik best trots.

Peter, gefeliciteerd met dit mooie jubileum.
Ik hoop dat jij en alle medewerkers nog lang in goede gezondheid samen City Magazine mogen maken.

Vivianne Rijnders©