ANDERE STILTE

ANDERE STILTE.

Het lijkt veel langer geleden maar het was begin maart dat TEFAF nog gewoon kon doorgaan en wij ons daarnaast verheugden over de aanstaande Boekenweek. Voor ons als boekhandel het belangrijkste boekenfeest in het voorjaar. Een mooi programma, alle boeken ruim in voorraad, genoeg Boekenweekgeschenken en essays in huis. Kortom; alles voorbereid, iedereen hartstikke gemotiveerd in de startblokken en alle signalen op groen. Het begon goed en dat duurde nog net tot aan het einde van de Boekenweek op 15 maart. We zaten echter de laatste dagen al midden in het sluiten van horeca, sportscholen etc. En in een rap tempo gingen in de week na de Boekenweek vele winkels op slot. 

Wat te doen was de grote vraag. Dicht? En voor hoe lang? Komt er hulp en zo ja hoe dan? Sturen we iedereen naar huis? Wat is onze financiële positie? Hoe doen we dit? Waar is er houvast? We besloten vooralsnog om open te blijven. De ervaring uit 2014, we werden toen gedwongen te sluiten, zat nog vers in het geheugen. Bij het maken van de doorstart hebben we gezegd: dit -sluiten- doen we nooit meer! Zolang we een functie hebben voor onze klanten en bezoekers willen we die invullen, er voor ze zijn. 

We zagen natuurlijk de aantallen bezoekers en klanten en dus de omzet met enorme sprongen omlaag gaan. De collega’s van Coffeelovers kwamen alles opruimen en schoonmaken en gingen naar huis. Ondanks de onzekerheid over alles moesten er tegelijkertijd toch allerlei zaken geregeld worden. Excel maakte overuren met to do lijstjes, roostering aanpassen en berekeningen maken. Het bleef vragen regenen maar er kwamen geen antwoorden. 

Wat enorm hielp was de betrokkenheid en de samenwerking van het hele team. Hun ervaring uit de onzekere tijd van maart 2014 hielp mee om samen het hoofd koel te houden. Blijven praten en communiceren met collega’s, vakgenoten, het nieuws blijven volgen en zowel onbegrip als verbazing bij jezelf toelaten, helpt. De wetenschap dat we allemaal geen antwoorden hebben, dat we allemaal zoekende zijn, maakt het toch gemakkelijker om zoekende onze weg te blijven vinden. 

En thuis? Dezelfde onzekerheid, dezelfde onwezenlijkheid, de stilte van de stad klonk ook in de straten thuis. Het wandelen met onze hond werd een bijzonder ‘uitje’. Vooral ’s avonds laat kon je een nieuwe stilte beleven: iedereen thuis al naar bed, alleen nog straatlantaarns en geen énkel achtergrondgeluid uit welke straat en van welke snelweg dan ook. Nog stiller dan wandelen door pas gevallen sneeuw die alle geluiden smoort. 

Ton Harmes 

Boekhandel Dominicanen